A senior duma…

Dawno nie prezentowaliśmy poetyckich strof ze szczelnie zapisanych brulionów Pani Zosi. Może ten wiersz bardziej pasuje do jesiennej zadumy ale… złammy stereotyp i zadumajmy się na wiosnę wtopieni w soczystość niezliczonych odcieni zieleni, zapatrzeni w kwiatowe cuda, w łany niedojrzałych zbóż stojących na baczność w równych szeregach. Można oniemieć od bogactwa ptasich koncertów, bo i kos się odezwie, i czyżyk, i rudzik, i zięba, i słowik, i wrona zakracze, i bocian zaklekocze i tylko niebiosa jedne wiedzą co tam w trawie, gałęziach i koronach drzew zapiszczy.
A senior duma… bez względu na to czy słońce przeciera oczy i otwiera powieki o godzinie 4.18 czy o 7.30 ; czy zamyka je o 20.36 czy o 16.02.
Między wschodami a zachodami rozpościerają się dni naszego życia. Jedne pędzą jak te konie na wyścigach, inne wloką się jak muły objuczone ciężarem. Każdy inny, nie mniej tak do siebie podobny. Wiele od nas zależy, choć nie wszystko. I pozostaje mieć nadzieję, że nie „przecieknie nam ziemskie życie jak przez palce woda”. Że zdążymy: i poprosić, i zrozumieć, i przeprosić… .

A senior duma…

Czas zadumy i refleksji coraz częściej kusi.
Przeciekło mi ziemskie życie jak przez palce woda
pełne wzlotów i upadków, miodów i piołunów
nie ma szansy na powtórkę, a to wielka szkoda.

Ileż gestów, słów, decyzji wymaga korekty,
kto dni szare, monotonne kolorem ożywi
Czemu życie nie jest filmem z kadrami na taśmie,
których montaż przez wycięcie wielu uszczęśliwi?

Czasem włączam przeglądarkę od czasów dzieciństwa
tak bym chciała powydłużać najpiękniejsze lata.
Ludzki umysł cuda tworzy, ingeruje w kosmos
a nie umie cofać czasu i naprawiać świata.

Nie popełniaj moich błędów – ostrzegamy dzieci –
i tak zrobią po swojemu, często wbrew logice
znamy te prorocze słowa z okresu młodości
Tak mówili również do nas kochani rodzice.

Co mi da sięganie w przeszłość? Spokój, ukojenie
Życie na czas bardzo męczy, Internet króluje,
rządzi podłość i obłuda, cierpią prości ludzie,
w krzyku mediów starszy człowiek zagubienie czuje.

Instynktownie szuka ciszy i przyjaznej duszy
blask ekranu komputera słoneczkiem oszuka
Pendolino codzienności przerażenie budzi
załapać się do wyścigu to dopiero sztuka.

Cóż, nie każdy chce i może akceptować zmiany
fizjologia robi swoje – starym gra na nosie.
Zaakceptuj to co możesz z kart cywilizacji
zrywaj daty w kalendarzu stuletni młokosie.

Z młodą kadrą się nie zrównasz, nie to pokolenie
starajmy się wyrozumieć my ich a nas oni.
Ważne zdrowie, spokój, miłość oraz tolerancja
Szkoda tylko, że na starość czas zbyt szybko goni.

Zofia Abramek