Dzień Kobiet 8 marca 2020

Tekst poniższej piosenki z przedszkola popłynie w świat; w szkole laurki i kwiaty dla nauczycielek; w pracy tulipany dla koleżanek. Na każdym etapie życia święto ma swoje odbicia. Podobno odsetek kobiet jest wyższy niż mężczyzn. Czy o każdej ktoś będzie pamiętał?

„Dzień Kobiet, Dzień Kobiet!

Niech każdy się dowie,

że dzisiaj święto dziewczynek!

Uśmiechy są dla nich,   

 zabawa i taniec,

muzyka z radia popłynie.”

Czasami wystarczy słowo

Są takie, których nie widać. Przemykają przez życie niezauważone przez otoczenie, wtopione w tło domu, podwórka, ulicy czy miejsca pracy.
Nie eksponują swoich wdzięków, nie olśniewają wypowiedzią. Czasem wstydzą się siebie, czasem są zawstydzane przez innych.
Brak wiary w swoją wartość spycha je na margines życia. Czasem upadają nisko przytłoczone nadmiernym ciężarem lub potykają się o kłodę na drodze.
I brak im sił, by się samodzielnie podnieść. Potrzeba, by ktoś podał pomocną dłoń, by docenił pracę takiej niewidzialnej pani, by pochwalił wygląd szarej myszki.
Czasami tylko to wystarczy, by napełnić serce wiarą w swoje siły, by dusza rozwinęła skrzydła i uniosła ku lepszemu.

Bezdomne duchem

Ile „bezdomnych” kobiet dostanie dziś kwiatka?
Która z zapuchniętych od płaczu kobiet zostanie obdarowana komplementem?
Czy dla którejś, będącej na samym dnie rozpaczy zaświeci dziś słoneczko?
Czy zamknięta w szpitalu czy w domu opieki staruszka poczuje się raz jeszcze kobietą?

Kochane panie!

Małe i duże, młodsze i starsze, zdrowe i chore, biedne i bogate, szczęśliwe i nieszczęśliwe, wszędzie na całym świecie będące!
Na każdą z Was na pewno czeka gdzieś kuferek pełen darów życia : pogody ducha, wyobraźni do tworzenia marzeń i sił do ich realizacji!
Trzeba się tylko dobrze rozejrzeć i odważnie wyciągnąć po niego rękę.
Powodzenia!