3-majowe refleksje

Jak co roku, 3-go maja, obchodzimy w całym kraju Święto Konstytucji. Zostało ono wprowadzone na pamiątkę uchwalenia przez Sejm Wielki Konstytucji 3 Maja w 1791 r. Od 1946 roku aż do roku 1990 świętowanie tego dnia było zakazane przez władze. Dziś uroczystości rocznicowe odbyły się również w naszej gminie.
Kiedy w garbowskim kościele zabrzmiały pierwsze akordy zapomnianego nieco utworu Andrzeja Rosiewicza, niejednemu z wiernych ścisnęło gardło. W niejednym oku zakręciła się łza.
Unikalna sceneria tego miejsca oraz okoliczności wydarzeń stworzyły okazję, by poczuć wyjątkową wspólnotę z własnym narodem, wrócić do korzeni, zrozumieć, że świat staje się lepszy dzięki szczęściu, nadziei i miłości.
Pomysł pana Mariusza Gajosza i realizacja utworu przez szkolną młodzież tej trafiającej prosto w serca muzycznej kompozycji, to kolejny dowód na to, że w Polsce są jeszcze patrioci.

A słowa tego utworu powinny dać wystarczającą odpowiedź rozdartym na pół, wątpiącym, czy kochać nasz kraj, czy go nienawidzić i w ogóle „czy to warto, tak pod górę, tak pod prąd”.

Choć nie wszystko jest tu tak, jak być powinno, bo drogi słabe, zarobki za małe, politycy zawodzą, „bo gdzieś ludzie żyją lżej”, to nie ma większego sensu dyskutować, bo Polska, to jedyny taki kraj na świecie… taki odmienny.

I powinniśmy dbać o niego, tak jak dbamy o własną matkę. Musimy pamiętać o jego przeszłości i myśleć o przyszłości. Bo to od nas wszystkich zależy, w jakim kraju będą żyć nasze dzieci, wnuki i czy Polska będzie wolna i niepodległa.

O takiej Polsce marzą nie tylko mieszkańcy Lublina, czy Warszawy. Marzą również rodacy z Sydney, Toronto, Chicago. Chyba nikt tak, jak oni – tęskniący, czekający na powrót do własnych gniazd – nie rozumie znaczenia słów piosenki „Pytasz mnie”.

Powinniśmy razem powtarzać: dzięki ci Boże za to, że jestem Polakiem – razem, ponieważ łączą nas korzenie, wspólna historia i „nadzieja doczekania lepszych dni”.

Dla nas wszystkich „Ojczyzna to kraj dzieciństwa, miejsce urodzenia… To jest ta mała najbliższa Ojczyzna… Miasto, miasteczko, wieś, ulica, dom, podwórko…. Pierwsza miłość…las na horyzoncie…groby…”

Andrzej Rosiewicz – Pytasz mnie