Z dawnych akt USC – urodzeni w roku 1897

Każdy z prezentowanych roczników USC to nie tylko sucha statystyka. To również barwne dzieje dziewiętnastowiecznego Bogucina i jego mieszkańców.
Akta stanu cywilnego są doskonałym uzupełnieniem dziewiętnasto i dwudziestowiecznej historii naszej miejscowości.
Dokonując wnikliwej analizy i porównując je z materiałami zawartymi w książce „Bogucin na przestrzeni wieków 1398 – 2008” nasza wiedza, w jaki sposób odbywała się migracja mieszkańców w granicach samego Bogucina, staje się pełniejsza.
Dzięki tym źródłom możemy prześledzić „wędrówkę” w obrębie rodzimej wioski, jaka była udziałem większości bogucinian w ciągu ostatnich 150 lat począwszy od roku 1864. Wtedy to 37 miejscowych włościan na mocy „ukazu carskiego” otrzymało na własność użytkowaną przez siebie ziemię. Ich gospodarstwom skupionym w centrum dzisiejszego Bogucina nadano numery ewidencyjne, co może okazać się sporym ułatwieniem w przeprowadzeniu badań genealogicznych.
Rok 1897 był rekordowym pod względem przyrostu naturalnego – w Bogucinie pojawiło się wtedy aż 36 noworodków.
Dziesięcioro z nich, to potomkowie parobków z miejscowego folwarku, a kolejne jest synem ówczesnego zarządcy, Józefa Edwarda Czajkowskiego. Również młynarz, Jan Rejch doczekał się tego roku męskiego następcy rodu.
Znamienne jest to, że czworo nowo narodzonych dzieci nigdy nie ujrzała swojego ojca, ponieważ zmarł on jeszcze przed ich urodzeniem.

Poniżej akt urodzenia Stanisława Leszka: