Stara baba

„Starość, nie radość” – mówią. Ale mówią też, że „w starym piecu – diabeł pali” i to, że starość się Panu Bogu nie udała. Dużo rzeczy ludzie mówią. „Mowa jest źródłem nieporozumień” przekonuje Lis Małego Księcia. Jest. Ale jest też narzędziem, żeby z nieporozumienia powstało porozumienie albo chociaż jego nić. Młodość nie pojmie starości, bo ma do niej nie po drodze. Dzieli je odległość kilkuset kilometrów doświadczeń, które młodość ma przed – a starość za – sobą. I nawet się nie obejrzy, kiedy z wiosny życia nastanie jesień; „podfruwajka” zostanie starą babą; adonis – starym dziadem. Tak było, jest i będzie. Odwieczna rzeczy kolej. Ale… ale to nie znaczy, że młodym (samym prawem młodości) wolno ranić tych, którzy  nieubłaganie mówią życiu – „żegnaj” i czasami tak się składa, że owo pożegnanie usłane jest nie płatkami a kolcami róż. Co nam szkodzi spróbować stępić te kolce, by starsi ciałem („choć w papierach lat przybyło, to naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami”) – więcej ze wzruszeń niż ze smutku lali łez?

Stara baba

Jesień życia, zima życia, pachnie dniem seniora
i dzień dziadka i dzień babci zrobią w szkole dzieci.
Schyłek lata, jesień, zima – które już z kolei?
wiosna znikła bezpowrotnie, czas tak szybko leci…

Skąd twe zmarszczki, siwe włosy, w kościach łamie, strzyka
i dlaczego własne nogi nie chcą przyspieszenia?
Ostrość wzroku też zawodzi, coraz słabiej słyszę,
rwą się myśli, zapominam co mam do zrobienia.

Nie dotrzymasz młodym tempa – nawet nie próbuję.
Wymuszona izolacja uczy ostrożności.
Fizjologia stawia tamy wiodąc do lekarzy
toż to pewnie nic innego jak okres starości.

To niestety ten ostatni etap rozwojowy
najpiękniejsze przeminęły, zostały wspomnienia.
Teraźniejszość oszalała w pędzie za pieniędzmi
senior-relikt prawie nie ma nic do powiedzenia.

Chociaż słyszy coraz słabiej, to czasem usłyszy
jak uczona, złota młodzież między sobą gada.
Odruchowo, bez żenady (bo szanuje starszych):
co się czepiasz starej baby i starego dziada?

Tak myślałam, skąd się wzięły te urocze słowa
wszak, „adonis” piękny, młody tudzież „podfruwajka”?
Musiało im podpowiedzieć nieprzeciętne „aj kiu”
ale sztuczne, bardzo modne – to odrębna bajka.

Spójrz w lusterko młodzieniaszku, malowana lalu
lico tryska intelektem lecz troszkę za słabo.
Dla zabawy powiedz temu co widzisz w lusterku:
witaj przyszły stary dziadu, witaj stara babo!

Pokazówki dla seniorów weszły do obiegu
są na topie i w budżecie oraz w rocznym planie
przeminą jak jedna chwila, niczym okamgnienie
w prozie życia codzienności stary dziad zostanie.

Zanim powiesz „adonisie” do starszych żargonem
albo gwarą podwórkową wespół z „podfruwajką”
nagraj scenę przed lusterkiem w domowe archiwa.
Za półwiecze dla twych wnuków będzie świetną bajką.

Może dzielę włos na czworo prawem wrażliwości
młodym zawsze dobrze życzę, życie koryguje.
Dzisiaj do was świat należy, nikt was nie zatrzyma
za lat „dziesiąt” zobaczycie jak starość smakuje.

Nie dokładaj starszym wiekiem takich epitetów
one bolą i dołują choć starość prawdziwa.
Jak nie musisz, to nic nie mów, bo znów będzie obciach.
Starym się jest dłuuugo, dłuuugo, młodym – krótko bywa.

W trakcie życia zło i dobro człowiek „produkuje”
niczym fale się rozchodzą po spokojnej toni,
odbijają się od brzegu, wracają z powrotem.
Dobro cieszy i pomaga, zła nic nie odgoni.

Starych nie ma co dołować, przytłacza ich życie
w swej starości są samotni, smutni, zadumani.
Usiłują się nie dawać stresom i chorobom
oraz bardzo przeżywają kiedy „młodzież” rani.

Moja starość w okno puka, powracają fale
powitałam ją z pokorą; przyjaciółko – graba!
Młodzi, piękni pamiętajcie, że i was to czeka,
zachowujcie się taktownie

  – prosi stara baba.

10 październik 2024