Młodzi na Festiwalu NNW w Gdyni
Nasza grupa w składzie Aleksandra Łuczywek, Patrycja Korczak, Weronika Korczak, Kamila Beda, Justyna Kłos, Ilona Rozwadowska, Kamila Remijasz, Dominika Kulawczuk, Jacek Wendler, Arkadiusz Zawadzki, Kamil Kanadys, Kamil Kapica, Patryk Bicki oraz Krzysiek Struski pod opieką Weroniki Gawron i pani Jadzi Flisiak brała udział w projekcie „Moje miejsce, mój czas”. W ramach tego projektu chcieliśmy przypomnieć mieszkańcom Bogucina o akcji pacyfikacyjnej przeprowadzonej w 1944 roku na części wsi. Po wielu rozmowach z osobami, które przeżyły te straszne chwile i poszukiwaniu potrzebnych nam informacji wydaliśmy niewielką publikację i złożyliśmy film dokumentalny przybliżający to co działo się 70 lat temu w Bogucinie.
Stworzony na tę okoliczność film zgłosiliśmy do konkursu „Młodzi dla historii” odbywającego się w ramach festiwalu „Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci”. Nieoczekiwanie nasz film dostał się do grona trzynastu filmów walczących o nagrodę „Anioła Wolności”. Dlatego też nasza grupa została zaproszona do Gdyni na odbywający się tam festiwal. Zadowoleni pojechaliśmy tam prawie całą grupą.
Pierwszego dnia festiwalu mieliśmy możliwość oglądania filmów profesjonalnych twórców, a także uczestnictwa w panelach dyskusyjnych poszerzających naszą wiedzę. Następnie wzięliśmy udział w pierwszej gali na której wręczono nagrodę za całokształt pracy artystycznej- Platynowy Opornik, a także rozdawane były Sygnety Niepodległości, nagrody dla wyjątkowych świadków historii, bohaterów walk o wolność. Wręczanie nagród przeplatane było piosenkami wykonywanymi przez zespół Jan Trebunia-Tutka & JazGot.
Kolejnego dnia mieliśmy możliwość wysłuchania wypowiedzi nagrodzonych Sygnetami Niepodległości. Cieszymy się, że mogliśmy wysłuchać tego co mają do powiedzenia nam, ludziom młodym, a mają tego bardzo dużo. Nic dziwnego jeśli przeżyli, tak jak na przykład pani Maria Mirecka Loryś dziewięćdziesiąt osiem lat, w tym dwie wojny. Po konferencji nadszedł czas na zapoznanie się z filmami konkurencji. Oprócz oceny szans na wygraną mieliśmy możliwość zobaczenia, że wśród nas żyje wielu bohaterów, ludzi mających do przekazania niezwykle wciągające i interesujące wspomnienia o których nie dowiemy się, ani z książek, ani z mediów. Przykładem takiej postaci może być bohater zwycięskiego filmu, którego losy idealnie nadają się na podstawę do scenariusza filmowego.
Po zakończeniu projekcji filmów i smacznym poczęstunku mieliśmy pierwsze warsztaty. Prowadziła je pani Maria Wiśnicka, a tematem były podstawy prawidłowego kadrowania. Był to czas kiedy zauważaliśmy pierwsze błędy w naszym filmie, których w przyszłości będziemy mogli uniknąć. Myślę, że rady pani Marii zapamiętamy na długo dzięki jej charakterowi i sposobie w jakim prowadziła zajęcia. Tego dnia odbyła się również gala na której ogłoszono wyniki konkursu „Młodzi dla historii”. Nagrodę Anioła Wolności zdobyła grupa uczniów z Chełma za film „Skazany na karę śmierci”.
Nie byliśmy zrozpaczeni decyzją jury, gdyż wiedzieliśmy, że poziom filmów był bardzo wyrównany. Dodatkowo był to nasz pierwszy projekt do którego przystąpiliśmy bez wcześniejszego przygotowania w postaci profesjonalnych zajęć z tworzenia filmów. To co stworzyliśmy jest efektem naszych zainteresowań i wrodzonych talentów. Po ogłoszeniu wyników na scenę wyszła grupa Contra Mundum śpiewająca teksty min. K.K. Baczyńskiego w rockowym brzmieniu.
Trzeci, zarazem ostatni dzień festiwalu był dniem warsztatów. Pierwsze zajęcia mieliśmy ze znaną dokumentalistką, panią Anną Ferens, która opowiadała o scenariuszu i pierwszych etapach powstawania filmu dokumentalnego. Na kolejne zajęcia podzieliliśmy się na grupy. Weronika z Krzyśkiem wybrali zajęcia pana Rafała Salaty. Wstępem do zajęć był krótki wykład z teorii, następnie przeszli do praktyki.
Z nagranych wspólnie materiałów zaczęli tworzyć film. Podczas montażu dostali kilka wskazówek odnośnie m.in. regulacji dźwięku między wywiadem, a muzyką. Warsztaty były dla nich bardzo cennym doświadczeniem, dzięki któremu nauczyli się jak zmontować dobry reportaż. Reszta grupy udałą się na grę miejską połączoną z warsztatami prowadzonymi przez pana Waldemara Czechowskiego. Podczas tych zajęć spacerując po Gdyni mieliśmy możliwość przeprowadzania wywiadów. Pierwszy z nich odbył się z panem Andrzejem Kołodziejem działaczem Solidarności. Naszymi kolejnymi rozmówczyniami były pani Ewa Kubasiewicz- Houée oraz pani Jolanta Wilgucka Hoppe. Obie panie działały w Solidarności przez co trafiły do więzienia, a gdy zostały z niego zwolnione musiały emigrować bez możliwości powrotu do kraju. Trzeci wywiad przeprowadziliśmy z panem Krzysztofem Olechnowiczem, synem płk. Antoniego Olechnowicza znalezionego w kwaterze „Ł” na warszawskich Powązkach. Celem tych zajęć było przybliżenie nam nie tylko wspomnień i historii ale również techniki tworzenia filmów. Podczas gdy jedna osoba rozmawiała z bohaterem wywiadu, inne nagrywały tę sytuację kamerami, a jeszcze inni obserwowali rozmowę zza obiektywu aparatu. W tym czasie prowadzący warsztaty udzielał naszym operatorom wskazówek jak dobrze wykadrować, na co zwrócić uwagę i jak kręcić aby później mieć dobry materiał do zmontowania filmu.
Po przejściu wyznaczonej trasy i zebraniu materiałów uczyliśmy się jak zmontować film. Dodatkowo dostaliśmy kilka wskazówek jak podejść do zbierania materiału, przeprowadzania wywiadów i późniejszego zamieszczania nagranych wypowiedzi oraz znalezionych zdjęć i dokumentów w filmach od strony prawnej. Nasze warsztaty były połączeniem nauki i zabawy. Pomiędzy miejscami w których spotykaliśmy naszych rozmówców mogliśmy wcielić się w rolę sanitariuszy i rannych podczas noszenia na noszach, mieliśmy okazję do zobaczenia z jakich elementów składa się pistolet STEN oraz złożenia go w jak najkrótszym czasie (rekord prawdopodobnie padł w naszej grupie). Dużą atrakcją było również zwiedzenie okrętu ORP Błyskawica. Po warsztatach mieliśmy chwilę czasu dla siebie, na kupno pamiątek i przygotowanie się do drogi powrotnej.
Jednak przed pożegnaniem się z Gdynią poszliśmy na finałową galę na której rozdawane były główne nagrody festiwalu przeznaczane dla osób profesjonalnie zajmujących się filmem. Kto wie, może w przyszłości dostanie ją ktoś z naszej grupy?
Nawet jeśli nikt z nas nie zdecyduje się, aby zająć się tworzeniem filmów jako sposobie na życie, to na pewno w jakiś sposób wykorzystamy zdobytą podczas tego wyjazdu wiedzę. Znamy już podstawy, mamy niewielkie doświadczenie, ale też zapał i motywację. Dlatego chcielibyśmy rozpocząć kolejny projekt. Wiemy, że nasza grupa nie osiągnie poziomu drużyny naszych siatkarzy, mimo to z całych sił będziemy się starać aby jak najlepiej wykorzystać nasze umiejętności i skromne środki jakimi dysponujemy. Na pewno będziemy miło wspominać ten wyjazd jako nagrodę za nasz włożony trud i czas w realizowanie projektu „Moje miejsce, mój czas”.
Dziękujemy Bankowi Spółdzielczemu w Nałęczowie za mentalne i finansowe wsparcie naszego projektu oraz wyjazdu i bardzo prosimy o dalsze wspomaganie naszych działań.
Aleksandra Łuczywek
